W dniu 21 stycznia br. OZZKS wystąpił do Państwowej Inspekcji Pracy z prośbą o udzielenie porady prawnej w zakresie korelacji przepisów prawa pracy a realizowaniem jednego z obowiązków służbowych, jakim jest obecność kuratora przy kontaktach osoby uprawnionej z małoletnim.
W piśmie tym pytaliśmy o to:
1.Jak długo,zgodnie z przepisami kodeksu pracy, jeden kurator może uczestniczyć w kontakcie bez żadnej przerwy?
2.Co w przypadku, gdy czas trwania kontaktu orzeczonego przez Sąd jest dłuższy niż dopuszczalny maksymalny czas wykonywania czynności określony przepisami kodeksu pracy?
3.Czy w świetle obowiązujących przepisów prawa pracy, dopuszczalne jest wykonywanie w/w czynności służbowych w:a) Soboty,b) niedziele, c) dni ustawowo wolne od pracy.
4.W przypadku twierdzących odpowiedzi o możliwości wykonywania czynności służbowych w soboty, niedziele oraz dni ustawowo wolne od pracy, proszę o wskazanie uprawnień i obowiązków wynikających z kodeksu pracy, leżących po stornie kuratora oraz pracodawcy (np. odebrania dnia wolnego, odebranie nadgodzin, jaki powinien być okres odpoczynku itp.)
5.W jaki sposób kurator powinien usprawiedliwić swoją, niezależną od niego, losową nieobecność przy kontakcie,( w soboty, niedziele, dni ustawowo wolne od pracy, jak również w godzinach poza godzinami urzędowania Sądów)
6.Jeśli orzeczenie sądu wskazuje, że kontakt rodzica z dzieckiem ma odbywać się poza miejscem zamieszkania dziecka, to jaki jest dopuszczalny sposób przejazdu uczestników kontaktu z miejsca zamieszkania dziecka dodanego miejsca (np. do sali zabaw, centrum handlowego, itp.)? Czy dopuszczalne jest korzystanie z prywatnego samochodu strony postępowania sądowego?
7.Jeżeli orzeczenie sądu wskazuje, że kontakt odbywa się poza miejscem zamieszkania dziecka, to kto powinien pokryć koszty przejazdu kuratora z miejsca zamieszkania dziecka dodanego miejsca?
8.W jakim terminie od złożenia przez kuratora rachunku powinna nastąpić wypłata ryczałtu-zwrotu kosztów za wykonaną czynność (art. 91 ust. 1 pkt. 3. Ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych) ?
9.Czy w przypadku niewypłacenia przysługuje droga sądowa z zakresu prawa pracy, ewentualnie jakie czynności prawne może podjąć kurator?
W dniu 15 kwietnia 2021r. otrzymaliśmy odpowiedź , w której można m. in. przeczytać, że :
Niezależnie od stosowanego systemu czasu pracy, praca wykonywana ponad obowiązujące pracownika normy czasu pracy, a także praca wykonywana ponad przedłużony dobowy wymiar czasu pracy, wynikający z obowiązującego pracownika systemu i rozkładu czasu pracy, stanowi pracę w godzinach nadliczbowych (art. 151 § 1 Kodeksu pracy). Wykonywanie pracy na polecenie służboweprzełożonegobędziepracą3w godzinach nadliczbowych (zarówno po godzinach pracy, jak również wykonywania pracy w dni wolne od pracy), nawet bez spełnienia wymogów formalnych tj. polecenia pracy nadliczbowej na piśmie. Za pracę w godzinach nadliczbowych, oprócz normalnego wynagrodzenia, przysługuje dodatek w wysokości: 100 % wynagrodzenia – za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających: w nocy, w niedziele i święta niebędące dla pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy, w dniu wolnym od pracy udzielonym pracownikowi w zamian za pracę w niedzielę lub w święto,zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy, oraz 50 % wynagrodzenia – za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających w każdym innym dniu (art. 1511 § 1 Kodeksu pracy). Stosownie do art. 1512 § 1 Kodeksu pracy w zamian za czas przepracowany w godzinach nadliczbowych pracodawca, na pisemny wniosek pracownika, może udzielić mu w tym samym wymiarze czasu wolnego od pracy. Udzielenie pracownikowi czasu wolnego zwalnia pracodawcę od obowiązku wypłacenia takiemu pracownikowi, określonego w art. 1511 Kodeksu pracy, dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych
i dalej…
Zgodnie z art. 134 Kodeksu pracy, jeżeli dobowy wymiar czasu pracy pracownika wynosi co najmniej 6 godzin, pracownik ma prawo do przerwy w pracy trwającej co najmniej 15 minut, wliczanej do czasu pracy. Powyższa zasada będzie miała zastosowanie również do czynności wykonywanych przez kuratora sądowego.Zgodnie z dyspozycja art. 141 pracodawca może wprowadzić jedną przerwę w pracy niewliczaną do czasu pracy, w wymiarze nieprzekraczającym 60 minut, przeznaczoną na spożycie posiłku lub załatwienie spraw osobistych. Przerwę taką wprowadza się w układzie zbiorowym pracy lub regulaminie pracy albo w umowie o pracę, jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest obowiązany do ustalenia regulaminu prac
